Wspomnieniem w liturgii Kościoła nazywa się dni w kalendarzu poświęcone jakiejś osobie lub jakiemuś wydarzeniu. Jest jedno szczególne Wspomnienie. Szczególne, bo osobiste dla każdego, szczególne, bo obejmuje bliskich każdego z nas.
Po radości wczorajszej uroczystości: wspomnienia wszystkich, którzy osiągnęli już chwałę nieba, przechodzimy do zadumy dzisiejszego Wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych. Jaka jest wymowa dzisiejszego dnia?
Najpierw przypominamy sobie, że w skutek ludzkiej słabości wszyscy popadamy w grzechy, że przed Najświętszym Bogiem nikt nie jest bez winy. Dlatego modlimy się za naszych zmarłych prosząc by Bóg uwolnił ich od skutków grzechów i przyjął do społeczności świętych.
Drugie znaczenie Wspomnienia odkryjemy gdy uświadomimy sobie, że i my odejdziemy kiedyś z tego świata do świata lepszego, że i za nas ktoś kiedyś będzie się modlił.
Na nieuniknioną konieczność śmierci spoglądamy jednak zawsze z uśmiechem Zmartwychwstałego.
Pamiętajmy w tych dniach o odpustach, które możemy ofiarować za naszych zmarłych. Pamiętajmy, że zawsze najskuteczniejszą modlitwą jest ofiarowana w ich intencji Eucharystia. Wspominajmy naszych bliskich zmarłych i skoro kochaliśmy ich za ich życia nie przestawajmy po śmierci.
Wczoraj uczestniczyliśmy we Mszy Świętej na parafialnym cmentarzu, po której przeszliśmy w tradycyjnej procesji. Podczas całego dnia przyjmowaliśmy także wypominki.
