Był rok 1917. O. Maksymilian Maria Kolbe, wówczas jeszcze kleryk, przebywał na studiach w Międzynarodowym Kolegium Ojców Franciszkanów w Rzymie. Przejęty głębokim żalem na widok tylu ginących dusz założył 16 października 1917 r. w Rzymie stowarzyszenie Rycerstwo Niepokalanej, łac. Militia Immaculatae w skrócie MI, które stawia sobie za cel doprowadzenie wszystkich ludzi do Boga przez zawierzenie pracy apostolskiej Maryi Niepokalanej. Głównym celem MI jest walka, w duchu miłości chrześcijańskiej, z „siłami ciemności”, tj.: grzechem, herezją a zwłaszcza z masonerią. Zewnętrznym znakiem oddania się Niepokalanej jest noszenie Cudownego Medalika. Objawiła go Matka Boża św. Katarzynie Laboure 27 listopada 1830 r. w Paryżu. Maryja poleciła jej nosić medalik i modlić się o nawrócenie dusz. W ciągu pierwszych dziesięciu lat w samym tylko Paryżu i Lyonie rozeszło się przeszło 60 milionów medalików, dokonało się wiele cudów i nawróceń. Jednym z głównych zadań Rycerza Niepokalanejjest rozdawanie Cudownego Medalika, wszystkim: dzieciom, starszym, młodzieży tak by każdy pod opieką Niepokalanej miał dosyć sił do odparcia pokus i zasadzek szatana.
W Rycerstwie Niepokalanej wyróżnia się trzy stopnie zaangażowania:
· MI 1 – to działanie członków w formie niezorganizowanej, stosownie do własnych możliwości. Członkowie ruchu starają się wprowadzać ducha katolickiego i własnym przykładem życia świadczyć o Bogu.
· MI 2 – to forma działalności zorganizowanej (np. koła MI w parafiach). Tutaj obok własnego przykładu życia członkowie mogą podejmować działalność na rzecz dobra Kościoła i społeczeństwa przez wspólne zaangażowanie.
· MI 3 – to trzecia i najwyższa forma realizowania programu Stowarzyszenia. Do tej grupy należą osoby, które pragną i mogą poświęcić cały swój czas apostolstwu zgodnemu z myślą św. O. Maksymiliana.
Wspólnym elementem wszystkich form (MI 1, MI 2, MI 3) jest poświęcenie się Niepokalanej, która jest najdoskonalszym wzorem Nowego Człowieka. Ona oddana całkowicie w Duchu Świętym Chrystusowi, przyjęła i doskonale wypełniła wolę Bożą. Ona jest Ideałem, bo przeszła przez życie bez grzechu, zawsze pełna łaski. Rycerz, tak jak Ona chce odpowiadać Bogu „fiat”.
W Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Franciszkanów w Łodzi – Łagiewnikach bracia klerycy uczestniczą w różnych duszpasterstwach i wspólnotach modlitewnych. Jedną z nich jest Seminaryjna Wspólnota Rycerstwa Niepokalanej. Bracia spotykają się kilka razy w miesiącu i omawiają przygotowane tematy, zastanawiają się jak O. Maksymilian realizował charyzmat Rycerstwa w swoim życiu, jakie owoce przyniosła Jego działalność, a także w czym konkretnie może być On przykładem dla młodych franciszkanów, wychowanków seminarium. Czytając pisma Wielkiego Czciciela Niepokalanej klerycy poznają jak kochać Matkę Bożą synowską miłością.
Dziedzictwo, jakie zostawił św. Maksymilian Kościołowi i zakonowi jest wielkie i należy je rozwijać. Młode pokolenie franciszkanów także dziś szuka nowych form i sposobów apostolstwa, by pomóc człowiekowi zbliżyć się do Boga. Nie zapomina, że najbezpieczniejszą drogą jest ta, którą prowadzi Matka Boża.
Jeśli chcesz należeć do MI zwróć się do:
Narodowego ośrodka Rycerstwa Niepokalanej
im. Br. Innocentego. w Niepokalanowie
96-515 Teresin