Sierpniowe słońce zbierało się do ostatniego ataku upału tego dnia. Ludzie leżeli tu i ówdzie, bez butów i bez przytomności. Obok nich leżały pozgniatane (i bez nakrętek) butelki po hektolitrach wody, która nigdy dotąd nie smakowała tak dobrze. Nagle pojawił się człowiek w odblaskowej kamizelce. Z wyrazem twarzy zdradzającym zatroskanie i odpowiedzialność wykrzyczał: “Brązowa poszła!”.