Osoby Specjalnej Troski

Przy naszym seminarium funkcjonuje duszpasterstwo Osób Specjalnej Troski im. Bł. O. Rafała Chylińskiego. W ramach tego duszpasterstwa odywają się cotygodniowe, niedzielne spotkania katechetyczne o godz. 10 45. Wyjątkiem jest każda trzecia niedziela miesiąca, kiedy to spotykamy się w naszej seminaryjnej kaplicy o godz. 14.00 przy ołtarzu Pana.

 

Inicjatywa katechezy osób niepełnosprawnych wychodzi naprzeciw potrzebom i możliwościom przyjmowania rzeczywistości wiary przez te osoby. Jej skuteczność warunkuje liczenie się z uwarunkowaniami oraz możliwościami osób niepełnosprawnych, a w szczególności ich percepcję intelektualną, jak i jej możliwości i potrzeby psychiczne, fizyczne społeczne i duchowe. Swoją wiedzę uzupełniają podczas katechezy, gdyż dzieci na co dzień uczą się w klasach integracyjnych w powszechnych szkołach podstawowych, w szkołach specjalnych (dzieci z lekkim upośledzeniem), (upośledzenie umiarkowane i znaczne), w zakładach opiekuńczych dla osób z głębokim upośledzeniem umysłowym oraz w warunkach domowych (gdy stan dziecka nie pozwala na uczestnictwo w zajęciach szkolnych).

Katechizacja zwłaszcza dzieci jest potrzebą wspierania rodziców w ich wysiłkach na rzecz wprowadzania oraz podtrzymywania życia sakramentalnego dziecka upośledzonego. Co roku odbywa się u nas przygotowanie do przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej, które polega na organizowaniu i przygotowaniu dziecka do przyjęcia sakramentu Eucharystii, pomoc w organizowaniu samej uroczystości związanej z przyjmowaniem sakramentów, a także w umożliwianiu dziecku dalszego uczestnictwa w życiu sakramentalnym. Dziecko niepełnosprawne intelektualnie jest zdolne do udziału w życiu i wychowaniu religijnym. Swą wiarę w Boga wyraża ono przede wszystkim odnoszeniem się do drugiego człowieka. Tak rozumiane wychowanie religijne łączyć się będzie z kształtowaniem postaw i zachowań społecznych ukierunkowanych na dobro innych ludzi motywowane miłością.

Do naszego duszpasterstwa uczęszczają także starsze osoby niepełnosprawne. Często niemożność podjęcia pracy zawodowej w połączeniu z niską rentą sprawiają, iż są to osoby żyjące w biedzie. Toteż w ramach naszego duszpasterstwa organizujemy wspólny wyjazd pielgrzymkowy do różnych miejsc w Polsce. Fundusze na ten cel w dużej mierze czerpiemy z własnej pracy, organizując sprzedarz kartek świątecznych własnoręcznie wykonanych. Dzięki tej akcji udało nam się odwiedzić w 2011 roku Licheń, zaś w maju 2012 roku w jednej pielgrzymce Częstochowę, Gidle i Radomsko.

Głównym celem naszego duszpasterstwa jest ewangelizacja przykładem i rozmową z ludźmi tak, aby poczuli się jak w rodzinie. Stąd chyba najważniejszą posługą braci pracujących z osobami niepełnosprawnymi jest radość i umiejętność pokornego trwania w świadczeniu o Bożej Miłości. W dalszym etapie naśladowania Chrystusa nie można zapominać, że po modlitwie na osobnym miejscu wychodził On i nauczał ludzi. Ta modlitwa w życiu każdego zakonnika jest siłą napędową pracy duszpasterskiej, niezależnie od tego gdzie będzie posługiwał. Dlatego całe nasze życie zakonne powinno być przepojone duchem modlitwy, by z mocą móc wyjść naprzeciw potzrebom ludzi naszych czasów.