W Łagiewnickim klasztorze w pierwszej połowie XVIII w. żył i posługiwał błogosławiony o. Rafał Chyliński. Podobno nazywano go Dziadowski biskup, gdyż otaczał się często ludźmi biednymi, chorymi i odrzuconymi przez świat. Bł. Rafał był franciszkaninem żyjącym w trudnych dla Polski czasach saskich. Znany przede wszystkim z posługi bliźnim.
Bł. Rafał Chyliński urodził się 6 stycznia 1694 r. we wsi Wysoczka, w województwie poznańskim. Na chrzcie nadano mu imię Melchior. W 1712 r. zaciągnął się do wojska. Następnie udał się do Krakowa i tam wstąpił do franciszkanów. Najdłużej pracował w klasztorach w Krakowie i Łagiewnikach, w ówczesnym województwie łęczyckim (aktualnie dzielnica Łodzi). Był uznawany za dobrego spowiednika. Jednak jego posługa najbardziej była związana z pomocą ubogim i chorym. Zmarł 2 grudnia 1741 r. Po jego śmierci szybko rozpoczął się proces beatyfikacyjny, przerwany przez rozbiory Polski. Na podstawie dokumentacji sprzed 250 lat został beatyfikowany, przez Jana Pawła II w 1991 r. w Warszawie.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodziliśmy w piątek, 2 grudnia. Natomiast w niedzielę w Sanktuarium św. Antoniego odprawiona została uroczysta msza na zakończenie obchodów 25-lecia beatyfikacji o. Rafała. Przewodniczył jej i słowo wygłosił J.E. ks. abp Marek Jędraszewski – metropolita łódzki. Wzięli w niej również udział: prowincjał warszawski – o. Wiesław Pyzio oraz ojcowie z prowincji, a także nasze seminarium, które wraz z miejscowymi ministrantami przygotowało oprawę liturgiczną.
