Pierwszym świętym, którego postać pragniemy przybliżyć, jest święty Bonawentura. Jest on patronem naszego klasztoru. A oto życiorys naszego świętego współbrata:
Święty Bonawentura urodził się w Bagnoregio, niedaleko Viterbo (Włochy) około 1217 roku. Jego ojciec był prawdopodobnie lekarzem. Według podań, Bonawentura w dzieciństwie ciężko zachorował i miał być cudownie uzdrowiony po odwołaniu się do wstawiennictwa św. Franciszka. Od tego zdarzenia Bonawentura miał szczególne nabożeństwo do Świętego z Asyżu. W latach 1236-42 studiował na Uniwersytecie w Paryżu, gdzie jego mistrzem był Aleksander z Hales. W Paryżu również przywdział habit franciszkański w 1243 r. Po studiach, od 1248 do 1255, nauczał na uniwersytecie paryskim. Na katedrę teologii został powołany w tym samu dniu co Tomasz z Akwinu, 23 października 1256 r. Konflikt między zakonami żebrzącymi a duchowieństwem diecezjalnym i uniwersytetem spowodował, że zwlekano z zatwierdzeniem uzyskanego przez nich stopnia doktora i ich prawa do oficjalnego objęcia swych katedr. Konflikt rozwiązała dopiero osobista interwencja papieża Aleksandra IV. Jednakże Bonawenturę wybrano nieco wcześniej generałem zakonu franciszkanów, z tego powodu nigdy już nie podjął na nowo swej działalności nauczycielskiej. Wraz z wybraniem go na generała zakończył swą naukową twórczość pisarską, a jego dzieła nabrały tonu bardziej ascetycznego. W 1273 został kardynałem. Zmarł w 1274 roku, tuż po zakończeniu obrad II Soboru w Lyonie.