Dziś przeżywamy Mękę Pańską. Dzień szczególny, w którym Bóg cierpiał i umarł za nas.
Wielki Piątek Męki Pańskiej to szczególny dzień z kilku powodów. Najświętszy Sakrament znajduje się w ciemnicy, a po liturgii adorujemy Go w grobie. Tabernakulum w głównym ołtarzu jest puste – Bóg został zabrany i zabity. W tym dniu nie sprawuje się Eucharystii.
Liturgia Wielkiego Piątku jest rozbudowana. Wejście procesji w ciszy, po którym kapłan pada na twarz i leży krzyżem. Później następuje uroczysta modlitwa powszechna. W Liturgii Słowa słuchamy przede wszystkim Męki Pańskiej, którą zaśpiewali O. Tomasz z braćmi Wojtkiem i Arkiem. Podczas adoracji Krzyża celebrans śpiewa trzykrotnie ,,oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata” zdejmując z niego zasłonę. Od tej pory do Wigilii Paschalnej przed Krzyżem należy przyklękać, jak przed Najświętszym Sakramentem. Później następują obrzędy Komunii. Dekorujemy ołtarz, a kapłan przynosi Ciało Pańskie z ciemnicy. Dziś nie ma przeistoczenia, więc wykorzystuje się komunikanty konsekrowane wczoraj. Po Komunii idziemy procesyjnie do grobu i tam adorujemy Pana. W grobie nie ma tabernakulum, więc po liturgii powinien zostać tylko jeden komunikant do wystawienia w monstrancji. Dla podkreślenia wagi śmierci Zbawiciela, monstrancję zakrywa się białym welonem. Jest to nadzwyczajny sposób wystawienia i dopuszcza się welon na monstrancję tylko w Wielki Piątek i Wielką Sobotę.
Ze względu na wagę tragicznych wydarzeń, które przeżywamy, zachowujemy dziś charakter pokuty i post ścisły. Tajemnice Męki Chrystusa i Jego Śmierci to niewyczerpane źródło rozmyślań i adoracji. Czerpmy z niego. Nie pozwólmy, by ten dzień stał się jednym z wielu, ale niech ogarnie nas swoją grozą. Jezus to Bóg, który umarł za moje grzechy. Czy chcę Mu to wynagrodzić albo chociaż okazać wdzięczność, podziękować?
