… A wziąwszy prześcieradło nim się przepasał.
Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich:
„Czy rozumiecie, co wam uczyniłem?
Wy mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem” i dobrze mówicie, bo nim jestem.
Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi.
Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem.
(J 13, 4b-5; 12-15)
Mycie i wycieranie nóg – czynność niewolnika. Przez ten symboliczny gest Jezus oddaje się wspólnocie uczniów. Pełnia tego oddania się – w ofierze Ciała i Krwi. Eucharystia – szkoła służby, gdzie Bóg z miłości rozdaje nam siebie.
Aby wejść do przybytku i złożyć ofiarę kapłani powinni byli umyć ręce i nogi (Wj 30, 17-20). Aby wejść do Świątyni, którą jest Ciało Chrystusa i przyjąć Jego doskonałą Ofiarę, powinniśmy oczyścić nasze serca z brudu grzechów.
Sam Pan i Mistrz zniża się do roli niewolnika i obmywa swym uczniom nogi, aby chodzili Jego drogami. Ale woda wskazuje również na Paschę. Naśladowanie Jego Królewskiej Drogi służby wymaga od nas wyjścia z Egiptu egoizmu. Taki mój własny mały exodus, abym kochając braci mógł przejść ze śmierci do życia (1 J 3,14).