Nasze Życie 109

NASZE ŻYCIE – NUMER 109

KOŚCIÓŁ

Szansa – Czas – Nadzieja

Przepraszam Boże, nie wiedziałem…
br. Piotr Socha

Żaden zawodowy kierowca odpowiadając na pytanie dlaczego wybrał ten zawód nie powie, że kocha ten konkretny samochód lecz, że to pasja samego prowadzenia – to wręcz powołanie. Podobnie ma się rzecz z Kościołem. Przynależność do Niego to nie łączność z budynkiem, który jest nieopodal, z własną parafią czy diecezją. Trzeba sięgnąć dalej, aż po samą górę trzeba zapytać o tego kto Kościół powołał do istnienia  – trzeba zapytać o Boga.
____________________________________________________________________________________________________________

Raport nowości
br. Rafał Antoszczuk

Henryk Sienkiewicz w księdze pamiątkowej katedry płockiej napisał niezwykłe zdanie, którym określił czym jest Kościół. Pisze: „Kościół jest strażnikiem przeszłości, piastunem teraźniejszości i drogowskazem przyszłości”.

____________________________________________________________________________________________________________

Wróciłam do Boga – I CO DALEJ?
z Izabelą Strojek rozmawia o. Jerzy Szyran

Izabela Strojek ur. 5 lipca 1977 r. w Krakowie. Doktorantka fizyki jądrowej w Narodowym Centrum Badań Jądrowych w Świerku. W swojej pracy zawodowej zajmuje się badaniem struktury jądra 20Ne i jego wpływu na reakcje z jego udziałem. Eksperymenty dedykowane temu zagadnieniu wykonuje w Środowiskowym Laboratorium Ciężkich Jonów Uniwersytetu Warszawskiego. Autorka bloga „nawracajmy się”. Odwiedź blog

____________________________________________________________________________________________________________

To ja dziękuję – odchodzę.
br. Piotr Socha

Czy na kartach Pisma św. znajdziemy akty apostazji? Można by posunąć daleko idącą interpretację począwszy od fragmentu z Ewangelii Jana 6,66: „Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło”, aż po Ogrójec, gdzie czytamy: „Wtedy wszyscy uczniowie opuścili Go i uciekli”(Mt 26,56) oraz „Zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz” (Mt 26,75). Napotykamy jednak znacząca różnicę między tymi aktami a dzisiejszą apostazją. Tam porzucano Jezusa, teraz odchodzi się z Kościoła.
____________________________________________________________________________________________________

Wasze Nasze Życie
z br. Piotrem Sochą rozmawia br. Bartłomiej Ewertowski

Pierwsze spotkanie z „Naszym Życiem” na początku mojej formacji – na tzw. postulacie. Przeczytałem je ze średnim zaciekawieniem. Natomiast, gdy zajmowałem się tworzeniem gazetki postulanckiej i nowicjackiej, to niejako „w powietrzu” wisiało to, bym i potem zajął się czasopismem seminaryjnym. Sądziłem, że to nierealne, bo to już wyższy poziom niż poprzednie gazetki, zwłaszcza że nie mam żadnego przygotowania specjalistycznego w tym kierunku. Na pierwszym roku przyszedł do mnie br. Jakub Lato, późniejszy mój pierwszy współpracownik, z zapytaniem, czy nie chciałbym zostać redaktorem naczelnym, bo ówczesny redaktor, a obecnie neoprezbiter o. Piotr Kurek kończył tę funkcję. Moja odpowiedź była początkowo negatywna, aż do końca roku akademickiego. Po wakacjach stwierdziłem jednak, że może warto by było przyjąć, zobaczyć, spróbować, ale na pewno nie samemu. Zaproponowałem więc br. Jakubowi, by został grafikiem, i tak praca ruszyła.
____________________________________________________________________________________________________

„Byłem w więzieniu, a odwiedziliście mnie”
o. dk Andrzej Achrem

Jednym z duszpasterstw, w którym uczestniczą bracia klerycy w ramach seminaryjnych praktyk duszpasterskich jest duszpasterstwo więźniów w Zakładzie Karnym Nr 1 w Łodzi. Historia tego zakładu rozpoczyna się w 1943 roku. W tym roku przez okupacyjne władze niemieckie została podjęta decyzja o utworzeniu w Łodzi przy ulicy Beskidzkiej więziennego obozu pracy. Wtedy to się rozpoczął najbardziej tragiczny okres działalności zakładu.
____________________________________________________________________________________________________

Rycerstwo Niepokalanej moim miejscem w Kościele
br. Andrzej Jaworski

Podczas naszego seminaryjnego spotkania koła MI jeden z moich braci zapytał mnie, czy nie napisałbym krótkiego artykułu do „Naszego Życia” na temat Rycerstwa Niepokalanej w Kościele. Pomyślałem sobie, że w sumie to chyba nie będzie nic trudnego i się zgodziłem. Kiedy jednak przyszedł czas zabrania się do pracy, to okazało się wcale nie takie łatwe. Nie wiedziałem początkowo, co mógłbym napisać. Wiele ostatnio się mówi o Roku Wiary, o Nowej Ewangelizacji, o Kościele jako naszym domu. Jakie miejsce zajmuje w nim Rycerstwo? Zastanawiając się nad tym, pomyślałem, że warto sięgnąć po natchnienie do Pisma Świętego i tam poszukać odpowiedzi. Jest ono przecież Księgą Życia, do której można zajrzeć zawsze i jeśli robi się to ze szczerym sercem, znaleźć rozwiązanie naszych trudności. Po raz kolejny nie zawiodłem się. Odnalazłem taki fragment z Ewangelii według św. Mateusza: „Gdy jeszcze przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim rozmawiać. Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą pomówić z  Tobą». Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest Mi bratem, siostrą i matką»” (Mt 12,46-50).
____________________________________________________________________________________________________

Błogosławiony Apostoł Grodna
br. Andrzej Jaworski

Po raz kolejny mamy okazję zapoznać się z jedną z postaci należącą do świętych i błogosławionych franciszkanów konwentualnych z Niepokalanowa. W tym numerze prezentujemy bł. Innocentego Guza, kapłana i męczennika czasu II wojny światowej.
____________________________________________________________________________________________________


Gdy człowiek przestaje się zastanawiać!
oprac. br. Piotr Socha i br. Sebastian Lipka

„To życie pędzi jak szalone!”. Pewnie tak jest, bo styl życia, jaki sobie wypracowała nasza cywilizacja, struktury społeczne, determinują coraz szybsze tempo życia. Nie chcąc rozwodzić się nad tym problemem, ani stawiać w tej kwestii żadnej oceny, zauważmy jeden tylko skutek takiego obrotu spraw, który jest jednak fundamentem kształtowania się myślenia współczesnego człowieka. Człowiek przestał się zastanawiać. Wymaga się od niego by decyzje podejmował szybko, ale nie bada się już ich jakości. Przestajemy kontrolować treści, które nas kształtują, zaczynamy bezkrytycznie podążać za tym, za czym idzie większość. Wielu z nas wypowiadając się, dokonując jakiejś oceny, bądź wyrażając opinię, używa zwrotów, których tak naprawdę nie rozumie, ponieważ jest ono powszechnie używane i znane. Otóż, nie zawsze jest to takie proste. Tolerancja. Oto słowo które zepchnęło na drugi plan inne, bogatsze pojęcie – miłość.
____________________________________________________________________________________________________

Fałszywy kult Boga. Panu bogu świeczkę, a może dwie?
oprac. br. Piotr Socha

Fałszywy kult pojawia się, gdy człowiek pragnie zawładnąć Bogiem za pośrednictwem praktyk religijnych i posługiwać się Nim dla własnych celów albo używa środków, które nie są godne Boga, gdyż nie stanowią autentycznego wyrazu pobożności i wewnętrznego oddania się człowieka Bogu, lecz tylko zewnętrzną namiastkę, bądź też jego praktyki są nawet tylko upustem namiętności i ludzkich ambicji.