„Duch Pana Boga nade mną”… to ten sam Duch, który unosił się nad wodami, gdy Bóg rozpoczynał dzieło stworzenia świata.Prorok zapowiada więc Kogoś, w kim wszystko zostanie stworzone na nowo. Ten Ktoś przychodzi z dobrą nowiną dla wszystkich ludzi, zwłaszcza tych najmniejszych. Głosi ją ubogim, opatruje rany serc złamanych, zapowiada wyzwolenie jeńcom i swobodę więźniom a także obwieszcza rok łaski Pańskiej. To szczególny rok, który jest Rokiem Jubileuszowym. Podczas tego roku, według Prawa, wszystkie długi, wszystkie kary w Izraelu są darowane, zwracana jest każda własność drugiego człowieka a wszyscy niewolnicy i więźniowie powracają na wolność.
Wszystko to dokonało się we Wcieleniu Syna Bożego. Bóg pojednał to, co Boskie z tym, co ludzkie. Wprowadził naturę człowieka do swojej Chwały. Człowiek stał się miejscem zamieszkania Ducha Świętego. Podczas Chrztu Jezusa zwiastuje to Gołębica, jak podczas Potopu gołębica potwierdziła, że ziemia na nowo nadaje się do zamieszkania.
Czy chrześcijanie mają więc powód do radości? Jaka powinna być radość chrześcijańska skoro Bóg przyodziewa chrześcijan w szaty królewskie? Ojciec na nowo przyjmuje za synów i córki tych marnotrawnych, którzy od Niego odeszli. Przywraca im godność królewską, godność syna i córki Boga.
Jan daje świadectwo o Jezusie: „Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie…”. Tylko On chrzci Duchem Świętym, bo tylko Syn prowadzi do Ojca, i tylko od Ojca i Syna pochodzi Duch Święty. Wobec Jego Daru wszystkie inne pozostaje tylko wodą.
„Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi – to świadectwo Boże więcej znaczy, ponieważ jest to świadectwo Boga, które dał o swoim Synu. Kto wierzy w Syna Bożego, ten ma w sobie świadectwo Boga, kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamca, bo nie uwierzył świadectwu, jakie Bóg dał o swoim Synu. A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma tez i życia. O tym napisałem do was, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne.”
1J 5, 9-13
Jezus przez Wcielenie, Śmierć i Zmartwychwstanie dał świadectwo o tym, że jest Bogiem i że nieskończenie umiłował człowieka, odkupił go i stworzył na nowo. Dla tych, którzy wierzą świadectwu Jezusa i idą za Nim nie ma już śmierci, nie ma potępienia, bo On wprowadza ich do życia wiecznego.