Chrystus zstępuje do piekieł

Jezus Chrystus „zstąpił do niższych części ziemi. Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił”

Por. KKK 631

Dziś Wielka Sobota, która wielu kojarzy się z tradycyjnym święceniem pokarmów i generalnymi porządkami w domu, co jednak nie ma nic wspólnego z duchem tego dnia. Powinien on być dla nas raczej okazją do rozmyślania nad Ofiarą Jezusa, którą podczas wczorajszej liturgii wspominaliśmy, a przez którą otworzył wszystkim ludziom niebo.

Wymownym znakiem tego otwarcia jest zstąpienie Chrystusa do piekieł, zawarte w jednym z artykułów Składu Apostolskiego: „zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał”. Co właściwie oznacza to zstąpienie i czy Jezus rzeczywiście był piekle?

Katechizm Kościoła Katolickiego opierając się na Piśmie Świętym i nauczaniu apostolskim podaje, że dusza Jezusa po śmierci dołączyła, tak jak inne, do krainy umarłych. Było to miejsce, nazywane w Biblii Szeolem lub Hadesem, gdzie trafiali wszyscy zmarli, nie mogąc jeszcze oglądać Boga. Nie wszystkich jednak czekał ten sam los, jak to stwierdził Jezus w przypowieści tylko sprawiedliwi zostali przyjęci na „łono Abrahama”, skąd oczekiwali na wyzwolenie przez Zbawiciela. Po śmierci Jezus zstąpił tam więc jako Odkupiciel, aby wprowadzić tych sprawiedliwych do nieba.

Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął, ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków… Idzie, by odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; by wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę, idzie On, który jest ich Bogiem i Synem Ewy… „Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem… Zbudź się, który śpisz! Nie po to bowiem cię stworzyłem, byś pozostawał spętany w Otchłani. Powstań z martwych, albowiem jestem życiem umarłych”

Starożytna homilia na Wielką i Świętą Sobotę: PG 43, 440 A. 452 C

To zstąpienie jako ostateczna faza całego dzieła zbawczego Chrystusa otworzyło niebo jednak nie tylko tym, którzy umarli przed Jezusem, ale wszystkim ludziom na przestrzeni dziejów, aby wszyscy ci, którzy są zbawieni, stali się uczestnikami Odkupienia. (KKK 634) Tego Odkupienia, przez które zwyciężona została śmierć, a której kulminacyjnym punktem było Zmartwychwstanie. Pamiątkę tego wydarzenia będziemy przeżywać już dzisiejszej nocy podczas Wigilii Paschalnej. Od tej chwili Chrystus Zmartwychwstały ma „klucze śmierci i Otchłani” (Ap 1, 18), a na imię Jezusa zgina się „każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych”.

Niech refleksja nad tym wydarzeniem oraz całym misterium zbawczym Jezusa wprowadzi nas głębiej w atmosferę tych Świąt i przygotuje na prawdziwe świętowanie i radość ze Zmartwychwstania, które rozpocznie się już dzisiejszej nocy.

(na podstawie KKK 632-635)